Twee gedichten: Maarten Inghels

Maarten Inghels is dichter en schrijver. In oktober 2013 verscheen het reportageboek De eenzame uitvaart, 40 verhalen en gedichten bij vergeten levens over zijn werkzaamheden als coördinator van ‘De eenzame uitvaart’ in Antwerpen. In het najaar van 2015 verschijnt bij De Bezige Bij zijn dichtbundel Nieuwe rituelen.

*

De dood van een schommel

Luchtballon, angstaanval. Opgezogen
worden door het heelal.
(Ik ben volstrekt alleen.)

Maar ook in de trein kruip ik
door de iris van de tijd.
Ik snak naar lucht.

Het vliegtuig gaat nog net.
Achterovergedrukt in de stoel,
ingesnoerd, bedenk ik een toespraak

voor bij de koffie, cake, cognac
na het dichten van mijn graf.
Moet ik een keer een cruise proberen?

Misschien kies ik wel voor
de dood van een schommel;
hang ik wiegend in de wind

aan een appelboom.
Verpest ik de zaterdagmiddag
van het zachtjes ademende kind.

 

I.M.

Nu al oefen ik voor mijn houten jas,
de kist: ik trek de schouders in,
buig mijn hoofd tot waar de kin
zal rotten op mijn borstkas,

vlecht mijn handen rond mijn pen.
Nee, geen gedachte waait door
mijn verfomfaaide hoofd. Enkel
wormen spoken rond in mijn karkas.

Ik neem dit niet licht: repeteer
in een kast het urenlange liggen
op mijn rug, spreid mijn benen
uit elkaar waar mijn lederen tas

komt, vol boeken die ik nooit lezen
zal, papier dat nog beschreven
moet. Rook lachend een sigaret,
hef met mijn geliefde het glas.

Tot slot spreek ik dit I.M. uit,
beeld me het snikken in om mijn graf,
zoek het zwijgen op en droom
weg, toon mijn lelijkste grimas