De poëziereeks Binnenin bestaat nu ook online! Om de week plaatsen we op donderdagochtend een nieuw gedicht van een Nederlandse of internationale dichter. Zo publiceren we deze weken poëzie van Alara Adilow (NL), Daniel Saldaña París (MX), Willemijn Kranendonk (NL), Martijn den Ouden (NL), Olga Stehlíková (CZ), Merlijn Huntjens (NL) en Tania Ganitsky (COL). Vandaag: Martijn den Ouden met ‘het tentenkamp klappert in het dal’.
*
het tentenkamp klappert in het dal
de balletdansertjes liggen doodstil
op hun veldbedden te luisteren
begint er een te fluisteren aapjes
bijten elkaar vaak uit liefde – wij niet
wij moeten zonder uitzondering
knap voor de dag komen – het
schept een wreed genoegen
het rukken van de wind aan de
dingen de bomen de struiken de
kop van de zee het zeil der tenten –
precies zo formuleren – de schichten
de donder drie kiezelstoten van
druppels van dof botsen van flets
regengeroffel van onheilspellend
hagelgeklater in modderplassen dat
wordt de volgorde de
balletdansertjes zullen liedjes
zingen die naar zwemmende
paarden ruiken – liedjes ruiken niet –
en ze troosten elkaar door het
angstzweet teder uit de nekjes te
likken
Martijn den Ouden (1983) is een Nederlandse dichter en beeldend kunstenaar. Hij werd geboren als predikantszoon in Nieuw-Lekkerland. In 2009 studeerde hij af aan de Gerrit Rietveld Academie, waar hij de studierichting beeld en taal volgde. In 2010 verscheen zijn debuut Melktanden bij uitgeverij Querido, volgens de Stichting Poëzieclub ‘Het boeiendste debuut van het jaar’. In 2013 volgde zijn tweede bundel De beloofde dinsdag. In hetzelfde jaar verscheen ook beeldend werk van Den Ouden in HP/De Tijd. In 2017 kwam de korte film Denk maar aan iets blauws uit, gebaseerd op een gedicht van Den Ouden. Ook kwam de bundel Een kogelvrije zomer uit, dat het jaar daarop werd genomineerd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs.
