In de poëziereeks ‘Binnenin‘ plaatsen we maandelijks op dinsdag één gedicht van een dichter die wij beloftevol vinden. Deze keer: Benjamin De Roover.
Benjamin De Roover is dichter en redacteur bij nY. Hij woont in Gent, waar hij meerdere jaren een trekkende kracht was bij Auw La, een studentenvereniging voor poëzie en spoken word. Momenteel probeert hij zich in zijn werk te verhouden tot de vraag hoe, als een Belg verdwaald in België, over België te schrijven.
Mijn traditie is een traditie van verraders, zet ze voort
Leonard Nolens schreef ooit dat hij geboren is in België maar België nooit in hem
Dit was natuurlijk een leugen België is de driehartige lintworm die we allen dragen
Ons allen aanvreet
Tussen leven en dood
Is de koorddans tussen de ene en de andere geschiedenis
Zo eenvoudig is het
Er is een powezie van het leven
Er is een powezie van de dood
De keuze is aan jullie
Beslis, voor men het in jouw plaats doet
Weet dat nog onze ouders hebben geleefd
Onder de dreiging van een fascistisch spook
Moord op Lumumba
Moord op Cools
Ik leerde dit o.a. de dag dat ik besefte dat de Belgische staat de handen van mijn moeder
met chemisch kuisproduct heeft kapotgemaakt
De dag dat ik hoorde dat Koen zich had opgehangen
De dag dat de universiteit zei dat mijn gebroken klinkers beschamend waren
De dag dat ik hoorde dat Tim door de rilatine schizofreen was geworden
De dag dat Serge Hugo belde vanuit de gevangenis en zei dat het wel chille gasten waren
daar, dat het eten beter was dan bij moeke
De dag dat ik in een Brusselse zolderkamer ruziede met eurocraten over hun walgelijke
liberalisme
Kijk, ik ben de kwaadste niet
Maar ben wel kwaad
