Oek de Jong (1952) schreef romans, verhalen en essays. Hij debuteerde in 1977 met de verhalenbundel De hemelvaart van Massimo. Zijn bekendste boeken zijn de romans Opwaaiende zomerjurken (1979), Cirkel in het gras (1985), Hokwerda’s kind (2002), Pier en oceaan (2012) en Zwarte schuur (2019).
Oek de Jong was redacteur van De Revisor van 1998 tot en met 2000.
Oek de Jong in De Revisor
Een klievende roman (Beschouwend proza) [1995/6, p. 24]
Monnik aan zee (Beschouwend proza) [1996/6, p. 41]
Zijn muze was een harpij (Beschouwend proza) [1998/2, p. 6]
Antwoord aan Kuijper, Pott en Smulders (Polemiek) [1998/3, p. 78]
De geur van afval en jasmijn (Proza) [1998/3, p. 52]
De geur van afval en jasmijn (Proza) [1998/4, p. 62]
Het nieuwe in de literatuur (Beschouwend proza) [1998/5+6, p. 164]
Komrij laat zijn licht schijnen (Polemiek) [2000/1, p. 69]
Kepala botek (Proza) [2007/6, p. 12]
